سلام...

وبلاگتون جالبه.

حقيقت هاي تلخو شيرين بيان ميكنيد

سلام و عرض ادب به آرمياجون.

پيامتو خوندم. يه لبخندي هم زدم.( آخه اشتباه نيومده بودي)

انتقاد بجايي بود. آخه قشنگي زندگي تو همين تنوعشه. من ميتونم وب رو جوري مطلب بذارم كه تخصصي تخصصي بشه. ولي اينقدر سايتهاي قرآني پرباري هست كه ديگه من بنا رو به اين گذاشتم كه هر از گاهي مطالب مذهبي و قرآني هم قرار بدم. اين رو هم عرض كنم كه در قرآن از علم ، ادب ، احترام به بزرگتر و ..... همه چيز سخن

گفته. من عقيده ام اينه كه يه بچه مسلمون بايد از همه چيز اطلاع داشته باشه. چه جاذبه زمين چه قرآن و چه همون قطار خودمون!! بسيار ممنونم از اين تذكرتون. بازم منتظر انتقادات شما هستم. ايام به كام.

اي گفتي رفقاي نامرد...پي نوشت نزارم يا از اين پي نوشتا نزارم؟

سلام

اين واقعيت جامعه ماست واقعيت تلخ كه هنوز خيلي از بچه ها نه نماز بلدند بخونند نه حمدش رو نه شهدا رو مي شناسند من موندم شما چرا تعجب كرديد ......خوبه كه تلنگري بخوره انسان و پايين تر از خودش رو ببينه و بفهمه با همه سختي ها بازم هستند كسايي كه ندارند و اصلا ندارند ......اين لحظه ها خيلي قشنگه ممنون كه خواستيد اين حستون رو به ما هم منتقل كنيد.....الان اول درسهاست مواظب باشيد كه روحيتون رو از دست نديد

اين اصلا خوب نيست كه هنوز يك ماه از شروع ترم نگذشته(اونم ترم اول) آدم بگه درس سنگينه !

يه کم که بگذره نمونه فقر شديد(البته از نظر فکري) رو تو دانشگاه هم ميبينين . اين شما و اين (منشا همه تحولات )!

موفق باشيد .

سلام

تنها چيزي که در حال حاضر به ذهنم ميرسه اينه

اي خدا!

من از شراب چشم تو گر مست ميشدم

فارغ از اين جهان و هرچه در او هست ميشدم

يه وقتهايي که زيادي تو دنياي هفت رنگ بي ارزشمون غرق ميشيم

يهو يه تلنگر تو مايه هاي يه لگد محکم مي خوره تو سرمون تا بعضي چيزهارو فراموش نکنيم

يه مستندي ميديدم از کار بچه هاي دانشجو تو اردوهاي جهادي

تا دو سه روز نتونستم بدون بغض غذا بخورم

بغضي که از غفلت خودم بود

از اين دست آدمها تو جامعه ما كم نيستن

شما نگران فراموش شدن اسم همت و حاج احمد متوسليان هستي

و من نگران اينكه نكنه غم نان خدا رو از يادها ببره

دلم رو سوزوندي با اين پستت

يه مدت زد به سرم جذب همين اردوها بشم

هرچي گشتم اثري از آثارشون پيدا نكردم

تا كسي بهتون سر نزنه بهش سر نميزنين نه؟