رجب تمام ميشود.....

نا اميد ميشم....گاهي....

شايد فكر كردن به اينكه ماه خدا تموم شده...

ميشينيم منتظر شعبان.....

اما به چه اميدي؟ كه اونم بگذره و تموم شه؟؟؟

بعدشم رمضان...

بعدشم بازم ما و زندگيمونو روزمرگيهامون......

اي كاش ميتونستيم بمونيم.....

تو رجب گم شيم...

تو خودمون.....

تو خدا غرق شيم....

بعد اونوقت هميشه انگار رجب بود....

حالا هي بشينيم دعا كنيم. هي توبه كنيم. هي اشك بريزيم. چه فايده؟ ما همين اشكامونم ميفروشيم...خودمونو ...زندگيمون گم ميشه تو اين دنيا.....

گمشدمون چيه؟ چرا خودمو نميتونم پيدا كنم؟

كوتاه و قشنگ بود...